به گزارش "ورزش‌۲۴"، فرآیند بازسازی ورزشگاه آزادی از سال ۱۴۰۱ با تخریب سکوهای قسمت غربی ورزشگاه آزادی آغاز شد و اگرچه طبقه اول با توجه به میزبانی پرسپولیس، نساجی مازندران و سپاهان در لیگ قهرمانان آسیا با تلاش شبانه‌روزی شکل مناسب‌تری پیدا کرد، اما به بهره‌برداری نرسید و در همین حین سکوهای طبقه دوم قسمت غربی هم تخریب شد که در تمام طول فصل نمای استادیوم را تحت تاثیر خود قرار داده بود.

با پایان لیگ و با توجه به قدیمی و خطرساز بودن قسمت‌های زیادی از ورزشگاه آزادی بلافاصله کار بازسازی آغاز شد و این بار قسمت زیرین سکوهای غربی، جایگاه خبرنگاران، راهروها و بخش‌های زیاد دیگری در پروژه جدید برای بهسازی و ایجاد استحکام تعریف شده بودند.

روزبه‌روز به تاریخ میزبانی استقلال و پرسپولیس در رقابت‌های لیگ نخبگان که چهره واقعی زیرساخت‌های فوتبال ایران را در پیش چشم جهان نمایان خواهد کرد، نزدیک می‌شویم و سوال اصلی اهالی فوتبال و به ویژه هواداران دو تیم بزرگ پایتخت این است که چه زمانی درهای استادیوم آزادی به روی تیم محبوب‌شان باز خواهد شد.

در این شرایط احمد دنیامالی وزیر جدید ورزش و جوانان دو روز پیش بازدیدی میدانی از ورزشگاه آزادی داشت تا روند بهسازی این استادیوم پیر که در زمستان سال ۱۳۵۰ افتتاح شد و پس از آن به مدت ۵ دهه فقط مورد بهره‌برداری قرار گرفت را از نزدیک بررسی کند.

دنیامالی؛ وزیر ورزش دو روز پیش از استادیوم آزادی و روند بازسازی آن بازدید کرد. تاکید او بر این است که همه ایرادهای ورزشگاه رفع شود.

مشاهدات دنیامالی وزیر ورزش و همراهانش اما چندان خوش‌بینانه نیست و گفته می‌شود ورزشگاه آزادی به فصل جاری فوتبال ایران با وجود تلاش‌های شبانه‌‎روزی، نخواهد رسید و حداقل ۶ ماه دیگر در این ورزشگاه بزرگ به روی استقلال، پرسپولیس، تیم ملی و هواداران‌شان بسته خواهد بود.

البته پس از این خبر بد برای اهالی فوتبال می‌توان به خبر خوشی هم اشاره کرد و آن هم اینکه نتیجه بهسازی ورزشگاه قدیمی آزادی این بار بسیار متفاوت از گذشته خواهد بود و برخلاف بازسازی‌های قبلی که به صورت جزئی و براساس اجبار نهادهای بین‌المللی انجام می‌گرفت، رضایت خاطر اهالی فوتبال را پس از بازگشایی به همراه خواهد داشت.گفته می‌شود اقداماتی که در ورزشگاه آزادی در دست اقدام قرار گرفته اساسی است و ارزش چند ماه از دسترس خارج شدن این ورزشگاه را دارد.

البته که این انتقاد قابل مطرح شدن است که باید با برنامه‌ریزی بهتری این اقدام مهم و تاثیرگذار بر استقلال، پرسپولیس، تیم ملی و به طور کلی فوتبال ایران در دستور کار قرار می‌گرفت و حداقل پیش از آغاز پروژه بزرگ بازسازی حداقل ورزشگاه‌هایی که قرار بود جای خالی ورزشگاه آزادی را پر کنند مشخص می‌شد. ولی به مانند همیشه در مدیریت ورزشی ایران این دوراندیشی نادیده انگاشته شده است.

با این وصف استقلال، پرسپولیس و تیم ملی باید حداقل تا پایان امسال قید استفاده از ورزشگاه آزادی را بزنند و این درحالی است که بسیاری از بازیکنان دو تیم سرخابی انتظار داشتند به زودی شرایط بازگشت به این ورزشگاه مهیا شود.

کارگاه ساختمانی عظیمی که در آزادی برپاست اجازه برگزاری مسابقات در آن را به تیم‌های ملی و استقلال و پرسپولیس نمی‌دهد.

به نظر می‌رسد خانه به دوشی استقلال و پرسپولیس و تیم ملی در سال ۱۴۰۳ ادامه‌دار باشد و آنها باید امیدوار باشند که مسئولان بتوانند با شروع سال جدید ورزشگاه آزادی با شکل و شمایلی جدید و با امکاناتی کاملا مناسب و چمنی هموار از تیم‌های بزرگ فوتبال ایران و حریفانشان میزبانی کند.